باد ( Wind ) :
باد روی تعرق ( Transpiration ) گیاه تأثیر گذاشته باعث تعرق بیشتری می شود.
روی گرده افشانی تأثیر می گذارد که گیاهان آنموفیل گلهای خوش رنگ ندارند که حشرات جذب شوند و بوسیله باد تلقیح می شوند مثل ذرت.
وزش مداوم باد از یکطرف مانع از تشکیل جوانه هایرویشی در همان سمت گیاه می شود و گیاه حالت یکطرفه بخود می گیرد.
زمانی که گندم به مرحله دانه بندی می رسد وزش باد مخصوصاً بادهای گرم مانع از تشکیل دانه می شود و اگر دانه تشکیل شده باشد ، مانع از انتقال مواد غذایی به آن می شود که دانه گندم لاغر و چروکیده می شود.
بهترین روش مبارزه : آبیاری بلافاصله بعد از باد است - کاشت درخت بعنوان بادشکن ( Wind Breaker ) .
درخت را به فاصله خطوط 30 متر از هم و 2 متر می کاریم که درختان بلند قد ( 3 متر به بالا ) تا 9 برابر طول خودشان را در اطراف ، از انتشار قارچها و خطر باد محافظت می کند.
کاشت گز در مناطق کم آب و چنار در مناطق پر آب برای بادشکن مناسب است. استفاده از شاخه های خشک گیاهان در تثبیت شنهای روان و جلوگیری از اثرات زیانبار باد را چپرکشی می گویند.
باد باعث انتشار قارچها می شود. بطور کلی بادهای خارجی ایران به سه دسته تقسیم می شوند:
- بادی که از طرف عربستان می وزد که باعث ایجاد گرما می شود.
- بادی که از طرف دریای مدیترانه می وزد که باعث ایجاد بارندگی می شود.
- بادی که از طرف سیبری و دریای سرخ می وزد و باعث ایجاد سرما می شود.
وزش بادهای گرم زمستانی خصوصاً زمانی که زمین یخ زده باشد باعث خشک شدن درختان و نباتات علفی مثل گندم و غیره می شود.
هواکشی : در مناطق کوهستانی در شب هوای سرد کوهستان بدلیل سنگین تر بودن بسمت دشت می لغزد و باعث سرد شدن کف دره و دشت می شود ، به این پدیده هواکشی می گویند.
بنابراین گیاهانی که در کف دره هستند از سرما خسارت می بینند . مثال بارز این پدیده مرکبات شمال کشور می باشد و مرکبات را باید در دامنه کوه ( 10 متر ابتدای دره ) نباید کاشت که در این حالت یا اصلاً خسارت ندیده یا خسارت کم می باشد( جهت باد در مناطق کوهستانی در روز ، از دره به کوه است ).