شته مومی كلم

شكل شناسی: شته ماده بی بال به رنگ سبز تیره یا روشن و پوشیده از موم است. سر شته تیره و لكه ای تیره رنگ از سر تا روی شكم كشیده شده است. شاخك شش بندی، كرنیكول ها ای تیره و طول بند سوم شاخك دو برابر بند چهارم است.

انتهای بدن 5 یا 6 مو وجود دارد ماده های بالدار به رنگ سبز و پوشیده از موم، سر و سینه خاكستری تیره و لكه تیره از سر تا شكم كشیده شده است. كرنیكول ها ای و دم به رنگ سبز تیره است. طول بند سوم كمی از دوبرابر بند چهارم بلندتر است. شته به برگ، ساقه و گل های گیاه میزبان خسارت وارد كرده و محصول را كاهش می دهد.

قاشقی شدن برگ ها و پیچیدگی از علائم خسارت این شته است. تولید عسلك و در نتیجه جلب قارچ های فوماژین از دیگر علائم خسارت می باشد .

زیست شناسی: در فصل پاییز شته های بالدار روی خاك و نزدیك طوقه بوته كلم و گل كلم جمع شده و سپس افراد نر و ماده بوجود می آیند. پس از جفتگیری حشره ماده 3 تا 4 تخم روی دمبرگ ها و یا سطح زیرین برگ هامی گذارد كه این مرحله دیاپوز و زمستانگذرانی آفت است.

در بهار تخم ها تفریخ شده و شته ماده موسس به صورت بكرزایی تولید مثل می كند. هر شته ماده 80 تا 100 پوره می زاید در فصل تابستان شته دارای چندین نسل است در شرایط مناسب تا 20 نسل در سال گزارش شده است. شته همچنین ناقل بیماری ویرسی در كلم می باشد.

مبارزه با شته ها :
استفاده از نوارهای رنگی زرد رنگ چسبناك توصیه می شود مبارزه شیمیایی بااستفاده از سموم سیستمیك صورت می گیرد كنترل بیولوژیك با استفاده از پارازیتوئیدها و شكارچی ها و همچنین قارچ های بیماریزا انجام شده و از اقدامات زراعی می توان به از بین بردن علف های هرز میزبان آفت اشاره نمود.

مبارزه بیولوژیك : لارو مگس های خانواده Syrphidae، زنبوران پارازیتوئید، كفشدوزك ها، شیر شته یا Chrysopidae، قارچ های بیماری زا مانند Verticillium lecani در مبارزه بیولوژیك كاربرد دارند .

استفاده از سمپاش های الكترواستاتیك كه سم را به صورت سوپانسیون در می آورد و به ذره سم بار الكتریكی می دهد باعث آغشتگی كامل گیاه به سم می شود.