نام علمی : Agrotis segetum
این آفت در تمام مناطق كشور وجود داشته و روی چغندر
قند، پنبه، خیار، كدو، سیب زمینی، یونجه، بادمجان، گوجه فرنگی و … خسارت
میزند. لارو آفت به ریشه و طوقه گیاه میزبان حمله می كند.
شكل شناسی :
حشره كامل شب پره ای به طول 22-14 و عرض با بال های باز 30-27 میلی متر،
بال جلو ای روشن تا تیره، روی هر بال جلو سه لكه كشیده مثلثی، گرد و
لوبیایی تیره دیده می شود. بال عقب روشن است. لارو از خاكی، خاكستری تا
سیاه رنگ به طول 50-45 میلی متر در حداكثر رشد و روی سطح پشتی یك نوار
باریك روشن دیده می شود.
پشت سینه اول یك لكه ای یا سیاه رنگ پهن وجود
دارد. لكه های تیره دیگری نیز روی سایر بندها قابل مشاهده است. شفیره كله
قندی، حنایی به طول 20-15 میلی متر و در انتها دارای تعدادی خار است. تخم
ها حدود 5/0 میلی متر ابتدا سفید شیری و سپس لكه های ای پیدا كرده و در
پایان سیاه می شوند.
زیست شناسی : زمستانگذرانی به صورت لارو بالغ در
عمق 15-10 سانتی متری خاك است و با مساعد شدن هوا به سمت سطح خاك آمده
داخل لانه هایی شفیره می شوند. پس از ظهور و جفتگیری حشره ماده تخم های
خود را در سطح زیرین برگ های علف های هرز و گیاهان به صورت انفرادی و یا
دسته ای می گذارد. هر حشره ماده قادر به گذاشتن تا 800 تخم است. لاروهای
خارج شده از تخم به صورت دسته جمعی از برگ تغذیه كرده و از سن دوم به بعد
از طوقه ها می خورد. لاروها تا 5 بار پوست اندازی كرده و در خاك شفیره می
شوند. این آفت تا سه نسل در سال دارد.
مبارزه : استفاده از طعمه مسموم
: لیندین 25 درصد 600 تا 1000 گرم، سبوس گندم یا كنجاله تخم پنبه 100 كیلو
گرم و آب 50 لیتر كه ابتدا سم را در آب حل نموده و بتدریج روی سبوس می
ریزند تا خمیری شود. میزان كاربرد طعمه در هكتار حدود 80 كیلوگرم است كه
در عصر و غروب پاشیده می شود. مبارزه زراعی شامل شخم زمستانه و یخآب نمودن
زمین های آلوده و مبارزه با علف های هرز توصیه می شود.