ریحان گنووس از رایج ترین گونه های پرورش داده شده ریحان در جهان است که پس از رشد کامل می تواند به ارتفاع 50 تا 75 سانتی متر رسیده و برگ های نسبتاً پهن و بزرگ به طول 5 تا 8 سانتی متر تولید کند. ریحان عمدتا به دلیل طعم و عطر قوی آن مورد استفاده قرار می گیرد.
ریحان گنووس یکی از رایج ترین گونه های پرورش داده شده ریحان در جهان است که پس از رشد کامل می تواند به ارتفاع 50 تا 75 سانتی متر رسیده و برگ های نسبتاً پهن و بزرگ به طول 5 تا 8 سانتی متر تولید کند.
ریحان که یکی از سبزیجات پر استفاده در آشپزی به سبک ایرانی هم هست، عمدتا به دلیل طعم و عطر قوی آن مورد استفاده قرار می گیرد. البته تنها ایرانی ها نیستند که علاقه زیادی به ریحان نشان می دهند. ریحان گنووس از ترکیبات اصلی بسیاری از غذاهای ایتالیایی از جمله تهیه سس پستو است. ریحان معمولاً در مناطقی رشد می کند که دمای هوا در طول ماه های مختلف سال بالای 10 درجه سانتی گراد باقی مانده و به طور کلی گرم سر یا معتدل باشد. البته در مناطق سرد سیر و شهر هایی که چنین شرایطی وجود ندارد، ریحان را می توان به راحتی در گلدان و ظروف نگه دارنده پرورش داد.
خاک مخصوص کاشت ریحان
ریحان بهتر است در خاکی غنی و با نفوذ پذیری بالا با اسیدیته بین 6 تا 6.5 کاشته شود. ریحان هم مانند بیشتر انواع دیگری سبزیجات خوردنی به شدت به نور آفتاب وابسته است و بهتر است. پس بهتر است آن را در محلی بکارید یا گلدان آن را در محلی قرار دهید که گیاه بتواند در طول روز به طور کامل آفتاب بگیرد. ریحان حداقل در طول روز به 6 ساعت نور مستقیم آفتاب نیاز دارد. البته کم شدن زمان دریافت آفتاب مستقیم به معنی مرگ ریحان نیست، ولی می تواند به طور چشم گیر بر رشد آن تأثیر منفی بگذارد.
هر بذر ریحان باید با بذر دیگر 25 تا 30 سانتی متر با بذر دیگر فاصله داشته باشد. بذر ها را می توان به صورت ردیفی یا به صورت گروهی و انبوه کاشت. از استراتژی های محبوب برای پرورش ریحان، پرورش هم‌زمان آن با گوجه و کاشت بذر آن ها در میان یکدیگر است.
قطع کردن سر جوانه
مدتی پس از کاشت بذر و رسیدگی، بذر ها جوانه خواهند زد. زمانی که جوانه 10 تا 15 سانتی متر رشد کرد، سر آن را قطع کنید. این کار گیاه را مجبور به رشد مجدد و جوانه زنی از ساقه کرده و ساقه را ضخیم تر و مستحکم تر می کند. هر چند هفته یک بار این کار را تکرار کنید تا از شکوفه دادن و تولید بذر آن جلوگیری کرده و گیاه را تحریک به رشد مجدد کنید. در صورتی که این کار انجام نشود، طعم و عطر گیاه معمولاً کاهش پیدا کرده و شکوفه هایی که در گیاه ایجاد می شود تمام روغن معطر ریحان را از بین می برند.
ریحان به
آبیاری عمیق هفتگی یا دو بار در هفته نیازمند است تا خاک آن دائماً مرطوب مانده ولی خیس و گلی نباشد. خیس بودن خاک احتمال پوسیدن ریشه ها را بالا می برد و باعث از بین رفتن گیاه می شود. بنابراین زمانی باید ریحان آبیاری شود که بخش های زیر لایه سطحی آن نیز خشک شده باشد . به یاد داشته باشید که ریحان تحمل خشکی خاک را داشته ولی خاک مرطوب را ترجیح می دهد.
غنی سازی خاک
برای غنی سازی خاک می توانید از کود های محلول در آب که باری سبزیجات طراحی شده اند استفاده کنید. از این کود دو تا سه بار در طول فصل رشد استفاده کنید. بهتر است غنی سازی خاک یک بار هنگام کاشت گیاه، یک بار اوایل فصل تابستان و یک بار هم در اواسط یا اواخر فصل تابستان انجام شود تا مواد مغذی مورد نیاز برای رشد گیاه همیشه در دسترس آن قرار داشته باشد. دقت داشته باشید که غنی سازی بیش از حد خاک باعث رشد بیش از حد سریع گیاه شده و در نتیجه از طعم و عطر و کیفیت گیاه می کاهد.
اطراف گیاه را با
مالچ بپوشانید. لایه ای 5 تا 10 سانتی متری از شاخ و برگ ها بر روی خاک ایجاد کنید تا هم به حفظ رطوبت کمک کرده و هم از رشد علف های هرز جلوگیری شود.
برداشت ریحان زمانی انجام می شود که برگ ها به اندازه کافی بزرگ شده و قابل استفاده باشند.