پرورش و نگهداری گارریا

گارریا ( Garrya elliptica ) گیاهی متراکم، راست قامت و همیشه سبز است. این گیاه که نوعی بوته محسوب می شود. روی برگ های این گیاه چرمی شکل و سبز رنگ است در صورتی که پشت برگ ها به صورت پرز دار و سفید رنگ است. گارریا معمولاً اوایل زمستان یعنی ماه های دی و بهمن شکوفه می دهد که به دنبال آن خوشه ای از میوه های آن، مشابه انگور ایجاد می شود. این میوه ها می توانند دلیل قانع کننده ای برای سرکشی انواع پرنده و حشرات به باغچه باشند.

بوته گارریا در حقیقت بومی نواحی ساحل اقیانوس آرام است. گارریا شرایط سخت و پیچیده ای برای رشد ندارد و به راحتی می تواند 6 تا 9 متر قد بکشد. البته در طبیعت رشد کامل گارریا ممکن است تا 150 سال هم طول بکشد. ولی در محیط های تحت کنترل و مراقبت با کود دهی مناسب، رشد این گیاه به مراتب سریع تر خواهد بود.

گیاه گارریا

گارریا از دسته گیاهان دوپایه محسوب می شود به این معنی که هم اندام های نر و هم اندام ماده را بر روی خود داشته و در نتیجه می تواند به تنهایی و بدون نیاز به گیاه گارریا دیگر، خود را تکثیر کند. این گیاه گل هایی خوشه ای تولید می کند که مشابه منگوله آویزان می شود. شکوفه های بخش نر بلند و کرمی رنگ اند که در نهایت به رنگ خاکستری تغییر رنگ داده و خشک می شوند. شکوفه های ماده شباهت زیادی به شکوفه های نر دارند با این تفاوت که طول آن ها کوتاه تر است.

کاشت گارریا

بوته گارریا در مناطقی بهتر رشد می کند که تابستان های ملایم تر داشته باشد. این گیاه آفتاب بعد از ظهر را دوست ندارد و ترجیح می دهد این زمان از روز را زیر سایه بگذارند. البته در مناطقی با آب و هوای خنک تر این گیاه به آفتاب بیشتری نیاز داشته و ترجیح می دهد آفتاب کامل دریافت کند.

نفوذ پذیری خاک

شاید فصل تابستان برای گارریا چالشی جدی و مهم محسوب نشود، ولی زمستان های مرطوب، پر باران و خاک خیس می تواند به طور جدی برای این گیاه مشکل ساز باشد. راه حل ساده برای جلوگیری از خیس ماندن دائم گیاه حتی در فصل های پر باران، کاشت آن در ارتفاع بالاتر از سطح زمین (خاک‌ریز کوچک) است. خوشبختانه گارریا نسبت به خاکی که در آن کاشته می شود اصلاً سخت گیر نیست و تقریباً تمام انواع خاک ها را می تواند تحمل کند. تنها معیار مهم این گیاه، نفوذ پذیری بالای خاک است. نباید فراموش کرد که گارریا و بیشتر گیاهان مقاوم به گرما و بی آبی، تحمل رطوبت زیاد و خیس ماندن خاک به مدت طولانی را ندارند. بنابراین می توان گفت در مناطق گرم سیر گارریا انتخابی خوب برای مکان هایی با چند ساعت آفتاب در روز و خاک خشک بوده و در مناطق سرد یا مرطوب، انتخابی خوب برای مکان های نورگیر و خاک نفوذ پذیر است.

نحوه آبیاری

بخش مهم مراقبتی از درخت گارریا شامل آبیاری گیاهان تازه کاشته شده به صورت هفتگی یا دو بار در هفته است. آبیاری باید به صورت عمیق انجام شود تا خاک بتواند رطوبت خود را حفظ کرده و در عین حال بیش از حد خیس و مرطوب نباشد. هرس کردن گیاه هم از جنبه های مراقبتی دیگر آن است، هر چند به دلیل نحوه رشد و گسترش شاخ و برگ ها، نیاز کمتری به این کار خواهد بود. بهترین زمان برای هرس کردن اوایل فصل بهار است. پس از اتمام گل دهی بهتر است گیاه به مختصر هرس شود. همچنین زمانی که شاخ و برگ های گیاه بیش از حد رشد کرده و در هم و نامرتب شدند، می توان آن را هرس کرد، که البته این کار باید پیش از شروع فعالیت آن در فصل بهار انجام گیرد.