تمام گیاهان در صورتی که در شرایط نامناسب قرار بگیرند، پژمرده می شوند. ولی برخی گیاهان بهتر از دیگران این شرایط را تحمل می کنند. چه چیزهایی باعث پژمردگی شده و چه گیاهانی در برابر آن مقاوم ترند؟
بیشتر گیاهان در صورت رسیدگی نا کافی و درست دچار پژمردگی می شوند. یعنی شاخ و برگ های آن ها شل شده و گیاه توان نگه داشتن آن ها در حالت و موقعیت درست را ندارد. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، در نهایت گیاه تمام برگ هایش را از دست داده و قدم در مسیر مرگ می گذارد.
چه گیاهانی پس از پژمردگی سریع تر بهبود پیدا می کنند؟
ولی برخی گیاهان بهتر از دیگران این شرایط را تحمل می کنند و پس از عبور از این مرحله زودتر خود را باز می یابند. گیاهانی که علت و شرایطی که منجر به پژمردگی شده را به خوبی می توانند تحمل کنند، قادر به بازیابی سریع تر از این شرایط هستند.
ولی چه چیزی باعث پژمردگی گیاه می شود؟ و در هر مورد، کدام گیاهان مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند؟
کمبود آب
مهم ترین عنصر برای ادامه حیات گیاه، آب است. وجود آب برای عملکرد گیاه لازم است و همچنین به جذب مواد مغذی از خاک و گردش آن در بخش های مختلف ساختار گیاه را ممکن می سازد. بیشتر گیاهان در مقابل کم آبی طولانی مدت آسیب پذیر هستند. زمانی که
آب کافی به گیاه نرسد ، طی روز عوارض آن پدیدار شده که پژمردگی بارز ترین آن است. با این حال برخی گیاهان هستند که با آب بسیار کم هم قادر به ادامه حیات هستند. این گیاهان حتی در از دوره های خشکسالی طولانی مدت هم و بی آبی را می توانند تحمل کنند. البته ممکن است در این شرایط گیاه پژمرده شود، ولی معمولا پس از دسترسی مجدد به آب، خیلی سریع شادابی، طراوت و سلامت خود را باز می یابد.
آب بیش از حد
درست است که همه گیاهان به آب نیاز دارند، ولی دریافت آب بیش از برای آن ها می تواند مضر باشد. آب زیاد باعث آسیب رسیدن به سیستم ریشسه های گیاه شده و پژمرده شدن آن را در پی خواهد داشت. اگر ریشه ها بیش از حد در آب قرار بگیرند ممکن است خراب شده و ساختار خود را از دست بدهند. با خراب شدن ریشه، ارتباط گیاه با خاک قطع شده و راهی برای دریافت مواد مغذی برای او باقی نمی ماند. معمولا گیاهانی که در طی روند تکامل خود، در نواحی پر باران و منابع آبی بوده اند، بهتر از گیاهان دیگر قادر به تحمل این شرایط هستند.
بیماری
برخی از انواع قارچ ها می توانند باعث پژمرده شدن گیاهان شوند.
پژمردگی ورتیسیلیومی یکی از بیماری های قارچی است که به از طریق خاک منتقل شده و از طریق ریشه به درختان و بوته ها حمله می کند. زمانی که این قارچ وارد ساختمان گیاه می شود، از مواد مغذی درون آن مصرف کرده و باعث پژمردگی آن می شود. درمان مشخصی برای این بماری وجود ندارد. تنها راه مقابله آن است که گیاه با کود دهی و آب دهی مرتب به خوبی تغذیه شود و نور کافی نیز در اختیار آن قرار داده شود تا بتواند با این بیماری مقابله کند. گیاهانی که پیش از این تغذیه، آب یا نور کافی دریافت نکرده اند به نسبت در برابر این بیماری قارچی شانس کمتری خواهند داشت و در صورت سالم ماندن، بهبود آن ها بیشتر زمان خواهد برد. گیاهانی مثل درخت سیب ترش و زالزالک در مقابل این بیماری به طور کامل ایمن هستند.
نور ناکافی
حتی گیاهان سایه دوست هم در طول روز به کمی آفتاب نیاز دارند. حداقل آفتاب لازم برای گیاهان 2 تا 4 ساعت است. اگر گیاه نور مورد نیاز خود را دریافت نکند ، به تدریج پژمرده می شود چرا که فوتوسنتز بدون وجود نور ممکن نخواهد بود. گیاهانی وجود دارند که با این شرایط به خوبی تطابق یافته اند و می توانند مدت ها نور ناکافی را تحمل کرده و با قرار گرفتن در شرایط مناسب به سرعت خود را احیا کنند.
نور بیش از حد
درست مانند گیاهان سایه دوست که سایه بیش از حد را نمی توانند تحمل کنند، گیاهان آفتاب دوست هم نمی توانند آفتاب بیشتر از حد را تاب آورند. اگر گیاه بیش از حد در معرض نور آفتاب باشد ضعیف شده و پژمرده می شود. نور بیش از حد علاوه بر آن که رطوبت مورد نیاز گیاه را در برگ ها از بین می برد، همچنین باعث کاهش توان کلوروپلاست ها می شود. گیاهانی مثل درخت گلابی بارتلت شرایط آفتاب کامل را دوس تدارند و در صورت دریافت نور بیش از حد زودتر از بقیه گیاهان می توانند خود را بازیابی کنند.