گیاه مارچوبه سرخسی یا
اسپاراگوس با نام
Asparagus densiflorus 'Sprengeri
' ، در حقیقت ارتباطی با گیاه سرخس ندارد
بلکه عضو خانواده لیلیاسه (سوسن) می باشد. این گیاه با ساقه های بلند خمیده
متراکم پوشیده با برگهای سوزنی شکل، چهره بسیار زیبایی به عنوان گیاه گلدانی دارد.
این گیاه به علت ویژگی آبشاری و آویزی خود، بیشتر در سبدهای آویزان در خانه ها
مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین از آن به عنوان گیاه زینتی کاشته شده در بستری
با پوشش ماسه ای استفاده میشود. به علت حالت گردی و پَر مانند برگها، به این گیاه
مارچوبه شویدی یا گردی نیز گفته میشود. با قرار دادن این گیاه زیبا در بین گیاهان
دیگر، فضای استوایی بسیار زیبایی ایجاد میکنید.
گیاه مارچوبه سرخسی بالغ در فصل
تابستان گلدهی میکند و گلهای کوچک سفید تا صورتی حاصل مینماید که گاهی اوقات با
خوشه های توتهای سبز رنگ (بری) که در فصل زمستان رنگ آنها به قرمز تبدیل میشود،
همراه میشود. فریب ظاهر این میوه های زیبا را نخورید چرا که در صورت بلعیدن سمی
هستند.
در صورتی که در آب و هوای گرم
زندگی میکنید میتوانید این گیاه را در فضای باز بیرون قرار دهید. در صورتی که
مارچوبه سرخسی را در خاک میکارید، توجه داشته باشید که در مقابل گیاهان دیگر
رفتار تهاجمی و متجاوز دارد. در زیستگاه بومی مارچوبه سرخسی، این گیاهان قدرتمند
گسترش زیادی پیدا میکنند و به صورت بالارونده از گیاهان دیگران بهره میگیرند.
نکات مهم در
پرورش گیاه مارچوبه سرخسی
·
آن را هرس کنید: در فصل بهار ساقه های قدیمیتر گیاه را هرس کنید تا
فضا برای رشد شاخه های جدید فراهم شده و گیاه پر پشت بماند.
·
در فصل بهار گلدان آن را عوض کنید: برای تعویض گلدان، توجه داشته باشید
باید گلدان جدید تنها یک سایز بزرگتر باشد. 2.5 تا 5 سانتی متر از سطح خاک گلدان
را در حاشیه گلدان بریزید. ریشه های گوشتی و غده ای گیاه گاهی اوقات هنگام رشد
فشار زیادی وارد میکنند.
·
برگ ریزش معمولاً یکی از نشانه های آفتاب شدید و یا احتمالاً خشکی
خاک است. در چنین شرایطی بهتر است آن را به مکانی منتقل کنید که نور فیلتر شده یا
غیر مستقیم دریافت نماید. مرتب گیاه را باید آبیاری کنید اما مراقب باشید بیش از
حد این کار را انجام ندهید. چرا که ریشه های گوشتی و قطور گیاه آب زیادی در خود
ذخیره میکنند و در صورتی که مدت زیادی خاک اشباع از آب بماند، پوسیدگی ریشه اتفاق
میافتد.
نیازهای گیاه
مارچوبه سرخسی
این گیاه بومی آفریقای جنوبی
است و به موارد زیر در مورد آن باید توجه شود :
ارتفاع
: ارتفاع شاخه ها به 90 سانتی متر میرسد.
نور
: این گیاه به نور زیاد و غیر مستقیم نیاز دارد.
آب
: آبیاری باید عمیق انجام شود و بین دو آبیاری باید
اجازه بدهید سطح خاک اندکی خشک شود. آبیاری در فصل زمستان باید کاهش پیدا کند اما
نباید اجازه دهید خاک کاملاً خشک شود.
رطوبت
: این گیاه رطوبت دوست است. اگر آن را در هوای خشک قرار
دهید باعث برگ ریزش و کوچک شدن برگهای آن میشود. برای این که رطوبت کافی برای گیاه
تامین نمایید، میتوانید زیر گلدانی آن را با سنگ پر کنید و سپس آب در آن بریزید
تا جایی که سنگها کامل به زیر آب نروند. توجه داشته باشید نباید گلدان در داخل آب
قرار بگیرد بلکه گلدان بر روی سنگها قرار میگیرد. در صورتی که ریشه ها داخل آن
قرار داشته باشند پوسیده و از بین میروند. همچنین هر روز گیاه را غبار پاشی کنید.
دمای آبی که استفاده میکنید باید هم دمای اتاق باشد.
دما
: دمای ایده آل برای این گیاه دمایی بین 16 تا 24 درجه
سانتیگراد است. با این حال اسپاراگوس میتواند دمای 10 درجه سانتیگراد را نیز تحمل
نماید.
خاک
: از خاک گلدانی با قابلیت زهکشی مناسب استفاده نمایید.
کود دهی
: از فصل بهار تا پاییز ماهی یک مرتبه کود مایع همه
منظوره به گیاه بدهید. توجه داشته باشید باید کود را دو برابر رقیق کنید.
تکثیر و ازدیاد
: تکثیر اسپاراگوس از طریق بذر کار ساده ای است. همچنین
میتوانید گیاهان پرپشت و بزرگ را در فصل بهار به روش تقسیم ریشه تکثیر نمایید. برای
این کار گیاه را از گلدان خارج کنید و با چاقوی تیز آن را به دو نیم تقسیم نمایید.
تا جایی که میتوانید نباید بگذارید به ریشه ها آسیبی وارد شود تا احتمال زنده
ماندن گیاه بیشتر باشد.