Tamarindus indicatamarind که به فارسی تمبر هندی نامیده میشود، گیاهی از خانواده بقولات بومی آفریقا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: مرطوب دمای محیط: شرایط گرمسیری و نیمه گرمسیری خاک: غنی و زهکش دار
دانستنیهای علمی
نام علمي
Tamarindus indica
دانستنیهای علمی :
درختی گرمسیری از خانواده بقولات که این گیاه بومی مناطق استوایی قاره آفریقا است.
تمبر هندی در میان ساکنین ماداگاسکار درختی مقدس و پادشاه درختان تلقی میشود.
در کشور هند باغ‌های بزرگ تمر هندی سالانه حدود ۲۷۵٬۵۰۰ تن میوه تولید می‌کنند.
هر درخت بالغ می‌تواند سالیانه تا ۱۷۵ کیلوگرم میوه دهد.
![تمبر هندی]()
![تمبر هندی]()
خصوصیات - معرفی
خصوصیات ظاهری :
درخت تمبر هندی بین ۱۰ تا ۲۰ متر طول دارد. رشد این گیاه کُند، ولی عمر آن بسیار طولانی است.. برگ‌های این درخت همیشه‌سبز و به رنگ سبز روشن هستند. برگ‌ها مرکب بوده به صورت فراهم قرار گرفته‌اند.
تمبر هندی در اواخر ماه اردیبهشت گل‌هایی دارای ۵ گل‌برگ و زردرنگ با خطوط نارنجی یا قرمز می‌دهد.
در ماه مهر این درخت میوه‌هایی به شکل لوبیا درشت و قهوه‌ای و ترش‌مزه و سرشار از قند است .
هر میوه دارای بین ۱ تا ۱۲هسته است که توسط گوشتی ترش‌مزه، خمیرمانند و رشته و فیبردار احاطه شده است.
میوه‌ها پوستی قهوه‌ای رنگ و سخت دارند و می‌توانند تا ۱۵ سانتی‌متر طول داشته باشند.
تمبر هندی‌های شبه‌جزیره هند میوه‌هایی بزرگ‌تر با ۶ تا ۱۲ هسته می‌دهند، در حالی که تمر هندی‌های آفریقایی و مناطق آمریکای جنوبی بین ۱ تا ۶ هسته دارند. این هسته‌ها قهوه‌ای‌رنگ، پهن و صاف هستند.
![tamarind]()
![tamarind]()
شرایط نگهداری تمبر هندی
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
شرایط گرمسیری و نیمه گرمسیری
خاک مورد نياز
غنی و زهکش دار
|
شرایط محیط رشد:
تمبر هندی در خاک‌های رسی، ماسه‌ای و اسیدی به خوبی رشد می‌کند.
این درخت مخصوص مناطق گرمسیری بوده و به سرما حساس است، اما مقاومت بالایی دربرابر خشکی و باد دارد.
خاک آن اگر غنی و حاصلخیز باشد محصول بهتری می دهد.
همچنین باید از زهکشی خوبی برخوردار باشد.
![Tamarindus indica]()
![Tamarindus indica]()
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
خواص درمانی و کاربردها:
میوه کال تمبر هندی دارای گوشتی سبز و بسیار ترش است که اغلب به عنوان چاشنی و برای ترش کردن غذا استفاده میشود.
تمبر هندی رسیده که شیرین‌تر می‌باشد در بسیاری از مناطق به عنوان میوه مصرف میشود.
تمبر هندی همچنین برای تهیه دسر، مربا، شربت،بستنی، آب‌میوه و نوشیدنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برای تهیه بسیاری از سس‌ها نیز از تمبر هندی استفاده میشود. در هند، نه تنها میوه، بلکه گل و برگ‌های تمبر هندی برای پخت غذا مورد استفاده قرار می‌گیرند.
این میوه به‌عنوان مسهل طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. تمبر هندی همچنین در برخی مناطق آسیای شرقی و آفریقا به منظور درمان گلودرد، اختلالات گوارشی، درد بدن و تمیزکنندهٔ صورت مصرف میشود.
قسمت گوشتدار میوه دارای کمی قند و پکتین و همچنین اسید سیتریک ، اسید مالیک ، تارتارات و اسید پتاسیم می باشد . در پوست درخت تمبر هندی مقدری تانن وجود دارد .
سرشاخه های جوان و سبز این درخت دارای مقدار زیادی ویتامین های گروه B می باشد.
تمبر هندی برای ریه و طحال خوب نیست و در اشخاصی که ریه و طحال ضعیف دارند ممکن است تولید اشکال کند . اینگونه اشخاص بهتر است که تمبر هندی را با کتیرا و یا خشخاش بخورند .
در بعضی از مناطق چون چین و جاوا مورد استفادهٔ کودکان برای بازی‌ها قرار می‌گیرد.
![معرفی و راهنمای پرورش درختان میوه - تمبر هندی]()
![معرفی و راهنمای پرورش درختان میوه - تمبر هندی]()
نحوه تکثیر تمبر هندی
نحوه تکثیر گیاه :
در روش های سنتی از طریق بذر آن را تکثیر می کردند.
می توان با قلمه های سبز و یا چوبی و ریشه دار کردن آنها آن را تکثیر نمود که البته کار راحتی نیست.
همچنین می توان از رقم های مناسب برای گرفتن پیوندک روی پایه های مقاوم بهره گرفت.
![tamarind]()
![tamarind]()
منابع :
http://en.wikipedia.org/wiki/Tamarindhttp://eol.org/pages/639027/overviewhttp://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%85%D8%B1_%Dhttp://www.fao.org/ag/agp/AGPC/doc/gbase/DATA/pf00http://www.ntbg.org/plants/plant_details.php?plant گياهان ديگر از همين خانواده :