|
این گیاه از جنس Saxifraga در خانواده Saxifragaceae بومی ایتالیا و اطراف آلپ بوته ای و متراکم ، همیشه سبز است که برگ های آن قاشقی شکل هستند.
|
|
|
|
وسط برگ ها سبز رنگ است و حاشیه ی آن ها خاکستری رنگ است. گل ها به صورت خوشه ای بر روی خوشه های کرک دار ایجاد می شوند. گل ها سفیدرنگ هستند و گاهی لکه های قرمز رنگ بر روی آن ها ایجاد می گردد.
|
|
|
|
اندازه ی آن در حد 20 سانتی متر ارتفاع و 20 سانتی متر گسترش است.
|
|
|
|
گل های این گیاه سفید و گاهی دارای خال های قرمز رنگ بر روی خود است. گیاه چند ساله است و برگ های بیضوی کوچکی دارد.
|
|
|
|
گل دهی در اواخر بهار و اویل تابستان صورت می گیرد. برگ ها همیشه سبز هستند و در مرکز سبز تیره و در حاشیه های خاکستری رنگ است.
|
|
|
|
این گیاه به طور کلی بیماری خاصی ندارد. برای رشد بهتر بایستی شاخه های گل دار را از آن جدا نمود. ریشه باید مرطوب باشد. در معرض آفتاب تند قرار گرفتن موجب ایجاد تاول هایی بر روی برگ ها می شود.
|
|
|
|
در سال می توان دوبار به این گیاه کود داد. آبیاری نباید زیاد باشد چون موجب پژمردگی می شود.
|
|
|
|
از کود های آهسته انتشار باید برای این گیاه استفاده شود. به آبیاری متوسط نیاز دارد به طور مثال دو لیوان در طول یک ماه. برای آبیاری همیشه در نظر داشته باشید که خاک سطح گلدان کاملا خشک شده باشد و سپس به آن آب دهید.
|
|
|
|
این گیاه می تواند مبتلا به کنه های عنکبوتی، راب و حلزون ها و نرم تنان شود.
|
|
|
|
اگر قسمتی از گیاه مورد تهاجم پاتوژن ها قرار گرفت باید به سیع ترین شکل ممکن آن بخش را حذف نمایید.
|
|
|
|
برای تکثیر گیاه می توان از تقسیم ریشه استفاده نمود و با اینکه بذرها را جدا کرده و آن ها را در پاییز کشت داد.
|
|