فلفل سیاه

دانستنیهای علمی

فلفل سیاه گیاهی است از جنس Piper در خانواده Piperaceae که به صورت خودرو در اغلب مناطق هند می روید.

گیاهی است بالا رونده نیمه انگلی که در حین بالا رفتن از درختان مجاور ریشه های اتفاقی از آن خارج می شود و به ساقه درختان مجاور فرو می رود و می چسبد و از مواد غذایی آن درخت برای حیات خود استفاده می کند.

خصوصیات - معرفی

برگهای آن بیضی نوک تیز و پهن ،سطح فوقانی آن به رنگ تیره و سطح زیرین برگ سبز روشن به طول ۱۵-۱۰ سانتی متر.
گلهای آن سفید کوجک به صورت سنبله و مانند شاتون فندق آویزان ومیوه آن گرد کوچکتر از نخود ،ابتدا به ر نگ سبز ،و پس از رسیدن به رنگ قرمز تیره در می آید و به شکل خوشه ای به طول ۹-۸ سانتی متر از ساقه آویزان می شود.در هر سنبله ممکن است ۶۰-۵۰ دانه منفرد باشد.

ارتفاع درختچه فلفل تا ۱۰ متر ولی ضخامت ساقه آن کم و در حدود 1 تا 1.5 سانتی متر می باشد. به این دلیل ساقه ان یارای ایستایی ندارد و در ابتدا و قبل از اینکه به درختی انگل شود باید با کمک قیم آن را نگهداشت.

شرایط نگهداری فلفل سیاه

نور مورد نياز زیاد آبياري و رطوبت کمی مرطوب دماي مورد نياز 35 درجه سانتیگراد خاک مورد نياز دارای مواد آلی بسیار

گیاه فلفل سیاه معمولا در مناطق حاره مرطوب که بارندگی سالیانه آن از ۳-۲ هزار میلی متر بیشتر باشد می روید.

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

از نظر ترکیبات شیمیایی بررسی های دانشمندان شیمی نشان می دهد که فلفل دارای اسانس روغنی فرار و آلکالوئید هایی به نام چاویسین ،پی پرین و پی پریدین می باشد .و به علاوه در میوه ان ماده پی پرتین وجود دارد.

از تقطیر شاخه ها و ساقه های فلفل سایه در حدود ۴/۲-۱ درصد اسانس روغنی فرار به دست می اید.این اسانس منشا عطر خاص فلفل است و طعم تند مخصوص فلف سیاه در اثر وجود ماده زرینی چاویسین و سوزانندگی پس از مزه کردن ان در آثر وجود آلکالوئید متبلوری به نام پی پرین می باشد که هر دو اجزای زرین روغنی فلفل سیاه می باشند که از طریق حلالها آنها را از فلفل سیاه ساییده شده به دست می آورند.

اسانس فلفل و همچنین زرین روغنی فلفل هر دو در صنایع غذایی مصارف وسیعی دارد.

فلفل از نظر طبیعت بسیار گرم و خشک است، محرک و قرمز کننده پوست است. در استعمال داخلی به عنوان مقوی معده و محرک اشتها، مدر، گرم کننده و ضد سم و برای رفع انواعی از مسمومیت های غذایی بکار میرود فلفل برای رفع سرفه سردرطوبی و تنگی نفس و دردهای سینه نافع می باشد و اگر با عسل خورده شود برای پاک کردن ریه مفید است.
فلفل برای گرم مزاجان مضر است.

نحوه تکثیر فلفل سیاه

تکثیر فلفل سیاه معمولا از طریق قلمه است ولی به هر حال بذر آن را نیز می توان کاشت و تکثیر نمود.
برداشت دانه معمولا از سال سوم شروع می شود ولی محصول کافی دانه از سال هفتم به دست می آید.

فلفل استرالیایی / کاواکاوا

پپروميا ابلق فلفل استرالیایی / کاواکاوا پپرومیا قاشقی پپرومیا کاپراتا