گیاه گوش بره زرد

خصوصیات - معرفی

گیاه گوش بره زرد از خانواده نعناییان، گیاه اندمیک ایران بوده که دارای پراکنش طبیعی وسیعی در کشور ایران می باشد. شرح مختصری از صفات ریخت شناسی این گونه بر اساس فلور ایرانیکا: ساقه به طول 30 تا 60 سانتی متر، ساده یا غلبا دارای شاخه های متعدد. دارای پوششی از کرک های نمدی-ستاره ای شکل. برگ های قاعده ای دمبرگ دار: تقریبا پهن، قاعده پهنک قلبی شکل یا تقریبا بریده شونده، پهنک تخم مرغی یا مستطیل، به ندرت خطی-نیزه ای، به طول 6-12 سانتی متر، به عرض 2 تا 3 سانتی متر، نوک تیز: برگ های ساقه ای دارای دمبرگ هایی کوتاهتر، قاعده پهنک بریده یا باریک شونده، نسبتا درازتر و تیزتر از برگ های قاعده ای، برگ های گل آذین دارای پهنکی با قاعده گرد، برگ های زیر چرخه های گل بزرگتر از برگ های بالای چرخه، دارای 3 تا 6 چرخه گل، چرخه ها بسیار تنک هستند. 

نور مورد نياز زیاد آبياري و رطوبت خشک دماي مورد نياز 18-20 درجه سانتیگراد خاک مورد نياز مکان های صخره ای و کوهستانی

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

در اسانس این گیاه 47 ترکیب شناسایی شد که در مجموع 92/88 درصد از اسانس را تشکیل می دهند. از میان ترکیب های شناسایی شده، ترکیب غیر ترپنوئیدی E-anethole و همچنین سزکوئی ترپن هیدروکربنی germacrene D عمده بودند. سایر ترکیب ها عبارتند از سزکوئی ترپن های bicyclogermacrene، اسپاتولنول، بتا کاریوفیلن، germacrene B، مونوترپن neryl acetate. بنابراین بخش عمده روغن اسانسی این گیاه را سزکوئی ترپن ها با درصد (51/82%) تشکیل میدهند. 

رزماری مریم گلی کبیر تیموس‌ کاکوتی سرسان