۱۳۹۴ هجدهم اردیبهشت

قرنفل

Dianthus barbatusSweet William که به فارسی قرنفل نامیده میشود، گیاهی از خانواده میخک بومی جنوب اروپا و شرق آسیا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: مرطوب دمای محیط: نواحی معتدل خاک: خاک های غنی از مواد آلی و زهکش دار

نام علمي

Dianthus barbatus

نام لاتين

Sweet William

خانواده (تيره)

Caryophyllaceae

خصوصیات - معرفی

قَرَنفُل گیاهی است دوساله از جنس میخک ها (Dianthus)، راسته میخک سانان (Caryophyllales)، خانواده میخکیان (Caryophyllaceae).

قرنفل گل های کوچک، مخملی به رنگ های صورتی، سفید، قرمز، بنفش و مخلوط سفید و قرمز دارد که به تعداد زیاد در یک گل آذین چترمانند با هم مجتمع می شوند. عمر گل ها به چند هفته می رسد. قرنفل گیاهی است بوته ای، با گل های معطر که در باغ ها به عنوان گیاه زینتی کشت می شود. قرنفل و میخک را گاه یکی می گیرند.

اصل نام آن کَرَن پهول از زبان هندی و به معنای «گل گوش» است که صورت عربی شدهٔ آن به شکل قرنفل درآمده است. کرن در هندی به معنای گوش و پهول به معنای گل است. زنان اهل هند آن را در سوراخ گوشواره در گوش می کردند تا بسته نشود. واژه کرن پهول در هندی بعداً به معنای عام گوشواره نیز به‌کار رفت.

رنگ گل ها در این گیاه بسیار متنوع است و به دلیل زیادی تعداد گل ها روی هر بوته، مجموع حاشیه های گلکاری شده با قرنفل، یکپارچه گل و بسیار زیبا است.

شرایط نگهداری قرنفل

نور مورد نياز

زیاد

آبياري و رطوبت

مرطوب

دماي مورد نياز

نواحی معتدل

خاک مورد نياز

خاک های غنی از مواد آلی و زهکش دار

قرنفل نسبت به سرما مقاوم است. به نور کامل نیاز داشته و خاک به نسبت قلیایی و سبک را می پسندد.

خاک با زهکش خوب و مواد ارگانیک مانند خاک برگ و یا کود دامی پوسیده، رشد و گلدهی این گیاه را تضمین می کند.

در مکانی با نور کامل آفتاب (حداقل 6 تا 8 ساعت نور مستقیم) به خوبی رشد می کند. نور کم محیط، از جمله دلایل عدم گلدهی مناسب این گیاه و رشد ضعیف آن است. در مناطقی که دمای تابستان بالا است، وجود سایه در بعد از ظهر به شادابی و رشد و گلدهی بیشتر این گیاه کمک می کند.

به آبیاری منظم و متوسط نیاز دارد. زمانی که سطح خاک خشک شد می توان گیاه را آبیاری کرد. آبیاری بیش از اندازه این گیاه و ماندگاری آب در خاک پای گیاه موجب پوسیدگی طوقه، زردی برگ ها و از بین رفتن گیاه می شود. آبیاری کم نیز در ابتدا موجب کاهش گلدهی گیاه، عدم رشد، خشک شدن برگ ها و کوچک ماندن گیاه می شود.

برای گلدهی نیاز به بهارش دارد. گرچه رقم های جدیدی از آن تولید شده که نیاز سرمایی ندارد. نیاز سرمایی آن با قرار گرفتن گیاه به مدت 12 هفته در دمای 4 تا 7 درجه سانتیگراد برآورده می شود.

نحوه تکثیر قرنفل

تکثیر قرنفل از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد. بذر آن را باید در تیر و مرداد در خزانه کاشت و نشا را در مهر و شهریور به محل اصلی منتقل کرد. گیاه جدید یک سال پس از کشت در محل اصلی، گل های بسیاری تولید می کند.