Coffea charrierianaCharrier coffee که به فارسی قهوه چاریریانا نامیده میشود، گیاهی از خانواده روناسیان بومی آفریقای مرکزی می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: نواحی گرمسیری خاک: خاک های حاصلخیز
نام علمي
Coffea charrieriana
نام لاتين
Charrier coffee
خصوصیات - معرفی
قهوه، دانه خوراکی درختی از جنس Coffea است که از این دانه که خاصیت محرک دارد، در تهیه مواد غذایی مختلف و همچنین انواع نوشیدنی ها استفاده می شود. گیاه قهوه معمولاً در نواحی گرمسیر رشد و پرورش می یابد. این مناطق، قهوه ی تولیدی خود را بیشتر به نقاطی که قهوه در آب و هوای آن مناطق رشد نمی کند، صادر می نمایند.
"قهوه چاریریانا" یکی از گونه های جنس قهوه و از خانواده ی روناسیان می باشد. این گونه از قهوه تنها گونه ی قهوه ی فاقد کافئین در کامرون و آفریقای مرکزی است. نام این گیاه را به افتخار پروفسور آندره چاریِر (Professor André Charrier) که تحقیقات زیادی در زمینه ی گیاهان و نیز جنس قهوه انجام داد Charrier coffee با نام علمی Coffea charrieriana نهادند.
گیاه قهوه چاریریانا درختچه ای زبر و ناهموار به طول یک تا یک و نیم متر (حدود سه تا پنج فوت) با برگ های بیضی شکل به پهنای 2.2 تا 3.5 سانتیمتر می باشد. این گیاه بذرهای بیضوی و صافی به طول حدود پنج میلیمتر تولید می کند.
این گیاهان در سطح وسیع کشت شده و به عنوان نوشیدنی و قهوه ای فاقد کافئین به خصوص برای افرادی که به این ماده (کافئین) حساس می باشند، در فروشگاه ها و کافی شاپ های جهان به فروش رسیده و سرو می شود. ولی برخلاف قهوه های روبوستا و اربیکا، هنوز گونه چاریریانا ارزش تجاری چندانی پیدا نکرده است.
شرایط نگهداری قهوه چاریریانا
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی گرمسیری
خاک مورد نياز
خاک های حاصلخیز
|
گونه های مختلف گیاه قهوه را عمدتاً در نواحی گرمسیر می کارند. قهوه در ابتدا به شکل بته یا درختچه کوتاه و نیرومندی است که قادر است به راحتی تا ارتفاع 3 الی 3.5 متری رشد نماید. این گیاه در برابر هرس های شدید هم از خود مقاومت نشان می دهد. اما نمی تواند در برف و یخ زمستان دوام آورد. بهترین آب و هوا برای رشد گیاه قهوه، آب و هوای گرم می باشد. برای محصول دهی مناسب این گیاه، آبیاری کافی و کود مناسب، لازم به نظر می رسد.
نحوه تکثیر قهوه چاریریانا
در روش سنتی کاشت قهوه در آغاز فصل بارندگی ۲۰ دانه قهوه در هر حفره کاشته می شود. این روش باعث از بین رفتن ۵۰ درصد پتانسیل دانه ها شده و در نتیجه تقریباً نیمی از این تعداد موفق به جوانه زدن نمی شوند. روش مؤثر و کارآمدتر کاشت قهوه که در برزیل مورد استفاده قرار می گیرد، پرورش جوانه قهوه در گلخانه و انتقال و کاشت آنها در خارج از محوطه گلخانه بعد از ۶ تا ۱۲ ماه می باشد.
گیاه قهوه معمولاً سه تا چهار سال پس از کاشته شدن شروع به تولید گل می نماید و از این گل ها، میوه ی گیاه قهوه نمایان می شود (که معمولاً به عنوان گیلاس های قهوه شناخته می شوند)، اولین برداشت مفید از این گیاه، پنج سال پس از کشت امکان پذیر است. این گیلاس ها در حدود هشت ماه بعد از ظاهر شدن گل، با تغییر رنگ از سبز به قرمز یا بنفش رسیده می شوند و این زمانی است که محصول باید برداشت شود.