به گزارش سرویس علمی جام نیـوز به نقل از آنا، دانشمندان سوئدی یک رز سایبری درست کردند؛ به این معنا که آنها سیستم عروقی معمولی مورد استفاده برای توزیع آب و مواد مغذی گل رز را با مدارهای الکتریکی جایگزین کردند.
دانشمندان معتقدند که ساخت این رز سایبری آنها را به ساخت نسل جدیدی از «گیاهان سایبری» که دو برابر گیاهان طبیعی حسگر زیستی دارند و حتی می‌توانند در صورت نیاز، تغییر رنگ دهند، نزدیک می‌کند.
به طور معمول، گیاهان در انتقال یون‌ها و هورمون‌های رشد به پلیمرهای نیمه‌رسانا وابسته هستند. در یک سیستم آلی، این فرآیند به آرامی انجام می‌شود.
محققان آزمایشگاه دانشگاه لینکوپینگ به رهبری پروفسور مگنوس برگرن امیدوارند که این یافته‌ها در نهایت به آنها برای تنظیم فیزیولوژی گیاهان کمک کند.
اووه نیلسون (Ove Nilsson)، پروفسور زیست‌شناسی تولید مثل گیاهی در این مورد گفت: «پیش از این، ما هیچ ابزار خوبی برای اندازه‌گیری غلظت مولکول‌های مختلف در گیاهان زنده نداشتیم اما از این پس قادریم با دستکاری روی غلظت مواد مختلف در گیاهان، رشد و گسترش آن را تنظیم کنیم.
برگرن از دهه 1990 تاکنون تحقیقات بسیاری روی مدار الکترونیکی چاپ شده روی کاغذ داشته است اما ایده‌های قبلی او برای استفاده از این متدها روی گیاهان به دلیل ایجاد نکردن علاقه در تامین‌کنندگان مالی تاکنون منتفی شده بود.
در این پروژه، راجرگابریلسون دریافت که زمانی که گل رز پلیمر PEDOT-S را جذب می‌کند، می‌تواند به هیدروژل تبدیل شود. در داخل گیاه، این پلیمر به شکل یک فیلم نازک درمی‌آید و در طول سیستم عروقی قرار می‌گیرد.
دانشمندان سپس با ایجاد یک ترانزیستور آنالوگ، غشاهای ضخیمی از پلیمر رسانا را در گیاه تولید کردند. پس از آن، با استفاده از نفوذ در خلاء و با کمک الیاف نانوسلولز، نوع دیگری از PEDOT را وارد ساختار گل رز کردند. این الیاف با ساختمان سه‌بعدی و اسفنج‌مانندش، حفره‌های کوچکی دارد که سپس با پلیمر پر می‌شوند.
با اعمال ولتاژ، پلیمر با یون‌ها سر گل فعل و انفعال نشان می‌دهد و باعث تغییر رنگ پلیمر می‌شود.
دانشمندان می‌گویند که هم‌اکنون می‌توانیم حسگرهایی را در گیاهان تعبیه کنیم و از انرژی تولید شده در کلروفیل یا تولید مواد جدید استفاده کنیم.