شوری از مهترین عاملهای محدود کننده فرایندهای فیزیولوژیکی در گیاهان بوده و در نواحی نیمه خشک ممکن است اثرهای شدیدی بر رشد و زنده مانی گیاهان داشته باشد.معمول تزین شوری که در بیشتر مناطق خشک و نیمه خشک به دلیل کمبود آب رخ مینماید، شوری ناشی از کلرید سدیم است.
با توجه به اینکه رز ها از محبوب ترین گیاهان گلدار در جهان بوده و به دلیل گوناگونی در رنگ و شکل گل،یکی از مهمترین گیاهان در محوطه سازی اند،به به شوری هایی با هدایت الکتریکی بالاتر از سه دسی زیمنس بر متر حساس هستند.
افزایش شوری آب آبیاری مقدار سبزینه و بیشینه کارایی فتوسیستم گیاه را کاهش داده به طوری که پس از گذشت زمان برگها برنزی می شوند.
ارتفاع گل و تعداد گل ها کاهش پیدا می کند.
آب شویی خاک ،ایجاد سیستم زهکشی موثر ،استفاده کود ها در یک برنامه تقسیم شده به صورت چند مرحله ای ،آبیاری کامل قبل و بعد از کود دهی ،افزودن گوگرد ارگانیک معدن به خاک به منظور خنثی کردن شوری، نمک و قلیاییت خاک را کاهش چشم گیری می دهد و باعث رشد بهتر رز ها خواهد شد.