گیاهی است از خانواده ی گوجه فرنگی «سولاناسه»، گل های آن با ۵ گلبرگ و ۵ کاسبرگ در بهار و تابستان ظاهر می شوند. در طول فصل چند بار به گل می نشینند، پس از خشک شدن گل ها در اولین گل دهی میتوان با سرمادهی گیاه را به گل دهی دوم برد، گل ها از سال دوم به بعد کیفیت بهتری دارند، بعد از اتمام دوران گل دهی جوانه های انتهایی را قطع کنید تا بوته حالت پرپشت و توپی به خود گرفته و برای سال آینده آماده گردد.
نیم سایه را بهتر از نور کامل دوست دارد، تا قبل از گل دهی نیم سایه، نیم آفتاب را بهتر و بیشتر دوست دارد، ولی بعد از گل دهی به نور بیشتری محتاج است.
درجه حرارت را در بهار و تابستان حدود ۲۰ درجه تنظیم کنید، بعد از اولین گل دهی درجه حرارت را تقلیل دهید و به ۱۳ درجه برسانید، این کاهش درجه حرارت گیاه را تشویق به گل دهی مجدد می کند، بعد از گل دهی دوم درجه حرارت را باز هم کاهش و به ۹ درجه برسانید، این کاهش درجه حرارت دوم باعث سفت شدن ساقه های سبز علفی می شود.
در بهار و تابستان هفته ای دوبار آبیاری نمایید و در پائیز و زمستان اجازه دهید خاک های سطحی گلدان در حد فاصل بین دو آبیاری خشک شود و سپس آبیاری کنید. رطوبت: در بهار و تابستان به رطوبت زیادتری احتیاج دارد، اما بعد از گل دهی اول غبارپاشی را قطع کنید و جهت تأمین رطوبت پایدار به زیر گلدانی سنگریزه دار آب اضافه کنید، ولی اجازه ندهید ته گلدان با آب در ارتباط باشد.
مخلوطی از یک قسمت لوم و دو قسمت پیت خاک مناسبی برای این گیاه است. در بهار با زرد شدن برگ ها کود ازت دار را طبق دستور به گیاه بدهید، هر ماه با کودهای کمکی مخصوص گلهای زینتی طبق دستور و نصف میزان توصیه شده از طرف فروشنده تغذیه نمایید. تکثیر از طریق انتخاب قلمه و ریشه دار نمودن آنها در تابستان از شاخه هایی که چوب آنها سخت شده است.