فندق درختچه ای زیبایی که در اثر کنار هم قرار گرفتن ودریک ردیف بودن به موازات سایر ردیفها باغاتی زیبا وانبوه را بوجود آورده که چشم هر بیننده ای را خیره میکند حدودا یک متر ونیم تا دو متر ارتفاع داشته و در اماکن مساعد ارتفاع آن به 6 الی 7 متر میرسد،اوج زیبایی باغات فندق اواسط فصل بهار است وقتی که شکوفه های فندق نمایان شده وسبزی برگها با سفیدی شکوفه ها با هم در آمیخته ومنظره ای چشم نواز ایجاد می شود.
این گیاه دارای برگ‌هایی پهن و نوک تیز با دو ردیف دندانه، به رنگ سبز و گل‌هایی بر دو نوع نر و ماده دارد. نوع نر این گل‌ها دارای 3 تا 8 پرچم است و مجموعه آن به صورت سنبله‌های آویخته در پاییز ظاهر می‌شود. میوه آن که فندق نامیده می‌شود، در حالت تازه از پوشش سبز رنگی پوشیده شده‌است و به تدریج وبعد ازرسیدن محصول و نزدیک شدن به فصل برداشت پس از خشک شدن از آن جدا میگردد.
آب و هوا در رشد و نمو درخت فندق تاثیر بسزائی دارد بطوریکه فندق طالب آب و هوای معتدل، مرطوب و نسبتاً سرد می باشد ( دوستدار زمستان ملایم و تابستان خنک است). محل انتخاب شده نباید در زمستان یخبندان داشته باشد ( حداقل درجه حرارت آن از 8- درجه سانتیگراد پائین تر نباشد). باغ نباید در مسیر بادهای دائمی قرار گیرد. مناسبترین pH خاک بین 7-5/5 می باشد.
درخت فندق از جمله درخت هایی است که عموما با هر خاکی سازش دارد، اما برای رشد بهتر و تولید میوه بیشتر، نیاز به خاکی دارد که نیمه عمیق تا عمیق (بیش از ۵۰ سانتی متر) باشد و قدرت جذب آب بیشتری داشته باشد. از سویی چون ریشه درخت فندق به خفگی در خاک حساسیت دارد، لذا کاشت آن در اراضی مرطوب، فشرده، رسی، سنگین و غیر قابل نفوذ، و در خاک هایی که پس از بارندگی آب حالت ماندابی پیدا می کند، توصیه نمی شود.
موعد کاشت فندق پس از سپری شدن فصل یخبندان در اواخر زمستان تا اوایل بهار می باشد. قبل از کاشت، ریشه نهال ها در محلول آب، خاک و کود حیوانی فروبرده می شود، این کار در میزان گیرایی نال های جوان بسیار مؤثر است. نهال های تیمار شده به نحوی در چاله قرار داده می شوند که طوقه نهال ها در بالاتر از سطح خاک قرار گیرد.پس از انجام هرس ریشه ها، نهال ها در وسط چاله های کاشت قرار گرفته و خاکی که قبلا آماده گردیده است به آرامی در اطراف ریشه نهال ریخته شده و کوبیده می شود تا محفظه های هوا در حفره های داخل ریشه باقی نماند.