درخت استبرق گیاه مناطق گرمسیری است در تمامی نواحی جنوبی کشورمان و سواحل خلیج فارس وجود دارد.این گیاه دائمی، درختچه ای و همیشه سبز و دارای چوب نرم می باشد، تعداد ساقه ها و شاخه های استبرق محدود و برگهای آن ساقه آغوش بوده، پوست این گونه کرکدار، شیاردار برنگ خاکستری روشن است.در صورتی که برگها و یا ساقه استبرق قطع گردند یک شیره سفید رنگ از ان جریان می یابد.
برگها تقریبا چرمی و پوست آن از موهای نرم کوتاهی پوشیده شده است . گل آذین بصورت خوشه چتری که در انتهای شاخه ها باریک (ترکه ها) ظاهر می شوند .گلها به شکل زنگ با ۵گلبرگ بطول ۴تا۵ میلیمتر،گوشتی و با رنگهای متغییر از سفید تا صورتی که اغلب لکه های بنفش نیز در آن مشاهده می شود.
میوه ها فولیکول ، متورم تخم مرغی شکل است که وقتی رسیده می شوند از وسط شکافته می شوند.بذر استبرق نیز قهوه ای ، پرزدار با موهای سفید رنگ می باشد.تمام اجزای این گیاه دارای طعمی تلخخ و شیرابه ای سفید رنگ است .این گیاه از نظر شیمیایی مورد بررسی قرار گرفته است و دارای کارنولیدهای لاتکس در برگها، تریترپنوئیدها، آنتی سیانین ها از گلها، هیدروکربنها می باشد.شیرابه این گیاه نباید خودسرانه مصرف شود زیرا احتمال خطر مسمومیت و اختلال در بینایی وجود دارد .
برگ، لاتکس و ریشه های گیاه برای درمان نیش مار و عقرب به کار می رود، و ریشه به عنوان عامل گوارشی توصیه می شود و در درمان اسهال خونی، وبا، سوءهاضمه و میگرن کاربرد دارد.همچنین به عنوان دارو برای زخمها و لکهای صورت ، سوختگیها، سرفه های سخت، آسم و گوش درد، اگزما، التهابات پوستی و غیره به کار می رود.
گل‌دهی آن از تیر ماه تا شهریور ماه است و گرده‌افشانی استبرق به وسیله زنبور، حشرات و پروانه‌ها صورت می‌گیرد و در خاک‌های شنی و لومی با زهکشی خوب رشد و دمای 20 درجه زیر صفر را تحمل می‌کند.