چغندر لبویی بومی اروپا-آفریقای شمالی-آسیای غربی است.گیاهی دو ساله است در سال اول ریشه گیاه رشد می کند و ضخیم میشود و در سال دوم تولید گل و بذر میکند. قسمت های خوراکی شامل لایه هایی است که یک در میان بافت ذخیره ای و هادی هستند.لایه های بافت ذخیره ای نسبتا پهن و تیره و لایه های بافت هادی نسبتا باریک و رنگ روشن دارند.به این تضاد رنگی طبقه بندی گفته میشود که بین ارقام مختلف متفاوت است و تابع شرایط آب و هوایی است.
چغندر لبویی را برای استفاده از ریشه آن کشت می کنند. .قطر ریشه چغندر از 3 تا 7 سانتی متر است.انشعابات زیادی در اطراف ریشه متورم است که تا عمق 90 سانتیمتر هم توسعه پیدا کرده بالای ریشه ساقه کوتاه و صفحه ای شکل است که برگهای ساده به طور مارپیچ نزدیک به هم روی ساقه تشکیل می شود.برگ تا 30 سانتی متر رشد می کنند.رنگ ارقام از سبز روشن تا قرمز تیره است.چغندر لبویی و با ریشه پهن و گرد را باید در زمینهایی کاشت که نسبتاً کم عمق باشند.
بهترین رشد را چغندر لبویی در خاک با زهکشی خوب و کمی اسیدی دارد. خاک سبک (لوم و لوم شنی) و خاکهای آلی پوسیده مناسب است. در خاک های خیلی سنگین ریشه ها بد شکل شده و رشد کند می شود. آماده ساری خاک باید کامل باشد شخم عمیق و دسیک و دندانه بطوریکه کاملا نرم شود و رطوبت را بتواند خوب حفظ کند.بذور در مناطق سرد و معتدل از اول اسفند تا آخر فروردین کشت می شوند. در مناطق گرمتر بهاره نمی کارند.در عوض اواخر تابستان کشت میکنند و در اواخر پاییز یا در طول زمستان برداشت میکنند.در جاهایی که زمستان گرم دارند در آخر پاییز کشت می شود.
بذرها باید به عمق 3 سانتی متر و فاصله 5 تا 7 سانتی متر از هم کاشته شوند. ردیف های کاشت باید به اندازه 30 تا 45 سانتی متر از هم فاصله داشته باشند. بعد از کاشت به خوبی بذرها باید آبیاری شوند. اگر به خوبی مرطوب نگه داشته شوند، بعد از 3 تا 5 روز بذرها جوانه می زنند. بعد از اینکه جوانه ها، به اندازه 7 سانتی متر بلند شدند، باید نهال ها را تنک کرد، نهال ها باید به اندازه 8 سانتی متر از هم فاصله داشته باشند. در این صورت ریشه چغندر توسعه پیدا می کند.
مکان کاشت باید به گونه ای انتخاب شود که دارای آفتاب کامل باشد .از لحاظ دمایی چغندر محصول فصل خنک است و مقاوم به سرماست.ولی بهترین رویش در آب هوایی صورت می گیرد که دارای دمای متوسط و رطوبت نسبی زیاد باشد روزهای تقریباً کوتاه (روزهایی با 10 ساعت روشنایی) یا گرمای زیاد در افزایش وزن و رشد برگها، زیاد شدن سطح برگ و سطح کربن گیری تعادل مطلوبی به وجود می آورد.در بهار سعی میشود هر چه زودتر بذر چغندر لبویی را کشت کرد تا در هوای خنک رشد کند وتا محصول مرغوبتر داشته باشد اگردیر کشت شود چون هوا گرم است کیفیت کم می شود.در کشت پاییزه مشکل کمتر است چون هوا خنک می شود در شرایط استثنایی اگر در بهار خیلی زود کاشته شود وهوا برای مدت طولانی خنک بماند ممکن است چغندر به بذر برود.
جهت کاشت بذور در گلدان ،بذر ها را دو هفته قبل از آخرین سرما می توان کاشت .برای رشد در پاییز باید بذوررا یک ماه قبل از شروع سرما کاشت. عمق کاشت باید 3 سانتی متر باشد.پس از کاشت بذور ابیاری انجام می شود .اندازه گلدانی که چغندر در آن کاشته می شود حداقل باید 30 سانتی متر باشد. برای گرفتن نتیجه بهتر باید از گلدان بزرگتر استفاده کرد.گلدان را در آفتاب کامل قرار می دهیم .چغندر بعد از بزرگ شدن به آرامی از خاک بیرون می آید.محصول چغندر لبویی ۳ تا ۴ ماه بعد از کشت، قابل برداشت است.