روش های بررسی کمی و کیفی در چرخه های عناصر :
1) روش مستقیم : در بعضی از اکوسیستمها می توانیم میزان ورودی و خروجی را محاسبه کنیم
و مقداری را که توسط موجودات به محیط اضافه یا از محیط کم می شود اندازه گیری می کنیم.
در نهایت برآوردی را از مقدار عنصر بدست بیاوریم مثلاً می توانیم میزان آب ورودی و خروجی یک اکوسیستم ، میزان تبخیر و بارندگی را محاسبه کرده ، در کنار آن باید میزانی که به اعماق نفوذ کرده تعیین کنیم تا در نهایت مقداری کمی آب مشخص شود.
2 ) اندازه گیری غیر مستقیم : در این روش می توانیم کمیت عناصری که در چرخه های ماده و انرژی وجود دارد تا حدی برآورد کنیم ولی باید مقداری را هم که به صور مختلف در اکوسیستم تثبیت شده اند مشخص کنیم.
مثلاً در مورد فسفر که میزان رسوبگذاری آن زیاد است باید مقادیر ته نشین شده را مشخص کنیم بنابراین مجموع این اطلاعات می تواند مقدار فسفر جذب شده توسط تولید کننده ها را مشخص کند. در اینجا از حالتهای رادیواکتیو یک عنصر می توانیم استفاده کنیم و میزان رسوب و جذب را مشخص کنیم.
3) استفاده از مواد رادیواکتیو : این مواد این حسن را دارند که بمقدار خیلی کم خللی به زندگی موجود زنده وارد نکنند و این قابلیت را هم دارند که در چرخه های مختلف سیر کنند بنابراین اگر یک عنصر رادیواکتیو را به محیط اضافه کنیم با در نظر گرفتن مقدار Mgr 100 فسفر رادیواکتیو به آب اضافه کنیم.
این فسفر رادیواکتیو توسط فیتوپلانکتون ها جذب می شود، حال اگر مقدار رادیواکتیو را در فیتوپلانکتونها اندازه گیری کنیم و رقمی حدود Mgr 10 وجود داشته باشد با نسبت 1 به 10 انتقال پیدا کرده ، اگر در کل آب مقدار40 کیلوگرم فسفر در آغاز پیدایش وجود داشته باشد بنابراین 4 کیلوگرم آن فیتوپلانکتون ها منتقل شده که این می تواند مقدار عنصر فعال را مشخص کند.
همچنین بعضی از مواد ایزوتوپ رادیواکتیو آن ممکن است وجود نداشته باشد در چنین شرایطی می شود از عنصر رادیواکتیو مشخصی که بتواند نقش مشابه آن را بازی کند استفاده کنیم.
مثلاً از ایزوتوپ رادیواکتیو سزیم 137 که در واکنشها نقشی مشابه پتاسیم دارد استفاده کنیم.