گیاهانی که بوسیله اندام سبزینه ای تکثیر می شوند :
از این گیاهان می توان سیب زمینی را نام برد.
تغییرات ژنتیکی در این گیاهان در سطح جوانه ها اتفاق می افتد. در مورد این گیاهان میبایستی غده های حاصل از بوته های مطلوب را برداشت کرد.
عملیات لازم برای خالص سازی ارقام یا توده های این گیاهان همانند گیاهان خودگشن است، با این تفاوت که هر جوانه روی یک غده مشابه یک بذر می باشد.
تکثیر غیر جنسی گیاهان :
تکثیر غیرجنسی بوسیله اندام های رویشی گیاه انجام می گیرد.
اندام های تکثیر غیرجنسی عبارتند از ریشه غده ای درسیب زمینی شیرین ، ساقه غده ای در سیب زمینی معمولی ، ساقه خزنده هوایی ( استولن) و ساقه رونده زیرزمینی ( ریزوم ) در مرغ پنجه ای و قطعات ساقه ( قلمه ساقه ) در نیشکر. در گیاهان چند ساله مانند یونجه می توان از قطعات طوقه برای تکثیر غیرجنسی استفاده کرد.
در مواردی نیز بذر بدون لقاح طبیعی تشکیل می شود. اینگونه بذرها ممکن است در اصلاح نباتات کاربرد داشته باشند، اما از نظر زراعت فاقد اهمیت هستند. تکثیر غیرجنسی منجر به تولید گیاهانی می گردد که به استثناء تغییرات تصادفی ژنتیکی بنام موتاسیون ( Mutation) دارای خصوصیات ثابت و یکنواختی مشابه گیاهان والد می باشند. مجموعه این گیاهان مشابه یک کلون را تشکیل می دهند.
روش تکثیر غیرجنسی کار اصلاح گیاه را بسیار ساده میسازد؛ زیرا چنانچه تک بوته مطلوبی شناخته شود می توان آنرا بطور مستقیم و بدون وجود مسائل مرتبط با تفرق ژنتیکی تکثیر و مورد بهره برداری قرار داد. تکثیر غیرجنسی در گیاهانی انجام میشود که تولید بذر بسیار ضعیفی می کنند و یا وجود ترکیب ژنتیکی بسیار هتروزیگوت درگیاه منجر به تفرق ژنتیکی بسیار شدید در نسلهای بعدی می شود. وجود و حفظ هتروزیگوسیتی برای بقاء ظرفیت تولیدی این گیاهان لازم می باشد.
در مواردی نیز گیاه تولید بذر نمی کند. اندامهای تکثیر غیرجنسی گیاه میبایستی دارای بافت های مریستمی و یا سلولهای پارانشیمی برای تشکیل بافت کالوس باشند تا پتانسیل تولید جوانه ساقه و ریشه را داشته و بتوانند گیاه جدیدی را بوجود آورند. این اندام ها همچنین می بایستی ذخیره غذایی کافی داشته باشند تا تغذیه جوانه ها رابرای دوران فبل از استقرار تأمین نماید.
چنانچه تکثیر گیاه توسط اندامهای رویشی انجام می پذیرد ، تأمین شرایط مناسبی برای رشد و توسعه این اندامها را میبایستی هدف زراعت قرار داد.