طبقه بندی گیاهان زراعی :
نام گیاهان مختلف از یک مکان به مکان دیگر متفاوت بوده و یا گاهی گیاهان کاملا متفاوتی ، به یک اسم نامیده می شوند .
برای آنکه افراد متخصص یکدیگر را درک کنند و دقیقا بدانند درباره ی چه گیاهی صحبت می کنند ،گیاهان را به روشی موسوم به سیستم طبقه بندی علمی ، نامگذاری کرده اند.
این روش که دقیقترین روشهاست، توسط لینه بنیانگزاری شده است و همچنین بهمین نام نیز معروف می باشد. در این روش موجودات را بر اساس خصوصیات ریخت شناسی ، تکاملی و ژنتیکی در هفت طبقه قرار می دهند. ترتیب طبقات عبارتست از : سلسله ، بخش ، رده یا طبقه ، راسته ، تیره یا خانواده ، جنس و گونه گیاهان زراعی به گروه نهاندانگان تعلق دارند.. در تحت رده تک لپه ای ها حدود 55000 گونه و در تحت رده دو لپه ای ها حدود 200000 گونه قرار دارند. هرگونه گیاهی مجموعه ای از گیاهان را در بر می گیرد که از نظر خصوصیات ظاهری شباهت های زیادی با یکدیگر داشته و بتوانند به سهولت و بدون اتخاذ تکنیکهای خاص مانند انتقال جنین و غیره با یکدیگر لقاح یافته و تولید بذر نمایند.
در فعالیت های به نژادی ایجاد تعداد زیادی ژنوتیپ مورد نظر است.ژنوتیپ های تولیدی را از نظر خصوصیات مورد نظر مانند سازگاری اقلیمی ، مقاومت به امراض ، کیفیت مصرفی، عملکرد و غیره تحت شرایط آزمایشگاهی با یکدیگر مقایسه می کنند.چنانچه برتری یک ژنوتیپ بر سایر ژنوتیپ ها تحت شرایط تولیدی خاصی به اثلات رسد ،آن ژنوتیپ را با ثبت مشخصات و کیفیت های مربوطه در موسسات مسئول نام گزاری کرده و بذر آن ژنوتیپ را پس از تکثیر در اختیار زارعین قرار می دهند.
ژنوتیپ های ثبت شده را در اصطلاح رقم ، کالتیوار و یا بطور عامیانه واریته گویند. بطور مثال : شعله ، روشن ، امید ، البرز و قدس ارقامی از گندم معمولی می باشند. هر یک از این ارقام توسط صفاتی مانند شرایط مطلوب و طول دوره رشد ، خصوصیات پنجه زنی، ارتفاع ساقه ، رنگ و شکل سنبله ، رنگ دانه ،مقاومت به امراض ، کیفیت نانوایی دانه و غیره از سایرین متمایز می گردند. در یک شرایط محیطی خاص، یک رقم با صفاتی مشخص بر سایر ارقام ارجحیت دارد و آن را جهت کاشت به زارعین آن منطقه توصیه می کنند.