اسم علمی فرفیون Euphorbia milii ، از خانواده Euphorbiaceae میباشد. این جنس دارای ۲۰۰۰ گونه است که از گیاهان یک ساله، دو ساله علفی، چند ساله ودرختچه های همیشه سبز وخزان کننده میباشد که اغلب آنها گوشتی هستند. گونه مورد نظر، بومی ماداگاسکار است. ارتفاع آن به ۳۰ سانتی متر وگسترش آن به ۶۰ سانتی متر می رسد. همچنین دارای خار بوده و نیمه گوشتی است که در قسمت تحتانی چوبی شده است. نوک شاخه ها تولید برگهای نیزه‌ای واژ تخم مرغی با رنگ سبز روشن می‌نماید. گل آذین ۵ تا ۸ سانتی متر آن به صورت گرزن منشعب است و از قسمت انتهایی ساقه خارج می یوشد. دو براکته قرمز قلوه ای شکل در زیر گلها ظاهر می شوند فرفیون در تمام طول سال ممکن است گل بدهد ولی معمولا در زمستان به گل می رود. شیره سفید رنگ این گیاه سمی است.مراقبت: فرفیون به نور زیاد، گرمای زیاد، آبیاری اندک تا معمولی، هوای خشک و خاک قلیایی احتیاج دارد.کود: کود مورد نیاز این گیاه را میتوان به میزان ۲ گرم در لیتر قلمه های انتهایی، از اواسط بهار تا اوایل تابستان تکثیر کنید.
خاک: مخلوطی از خاک باغچه، خاک برگ و ماسه شسته به نسبت مساوی که در فواصل آبیاری باید خشک گردد برای فرفیون بسیار مناسب است.
ازدیاد: اگر چه میزان موفقیت در تکثیر این گیاه بسیار کم است، ولی نا امید نشوید. با یک چاقوی تیز، قلمه های انتهایی ساقه را، به طول ۸ تا ۱۰ سانتی متر جدا کرده و به مدت یک روز یا بیشتر، در کناری قرار دهید تا در محل بریده و هر یک را در گلدانی با قطر دهانه ۶ سانتیمتر، حاوی کمپوست مخصوص گیاهان گوشتی و کاکتوس، بکارید و خاک را نسبتا مرطوب نگهدارید اگر شیره سفید این گیاه بیش از حد تراوش کرد، آنرا در پودر زغال چوب و یا آب فرو ببرید مراقب باشید خارهای تیره و شیره سمی فرفیون با دست شما تماس نباید . قلمه ها را در نور مناسب و دمای ۲۱ درجه سانتیگراد، به مدت دو ماه نگاه دارید و قلمه ای را که خشک نشده بود و رشد کافی داشت، در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر قرار بدهید.
منبع : سایت گلستان علی