نام علمی : Stipagrostis
plumosa
نسی گیاهی بوته ای پایا و
بیابانها و شنزارها به فراوانی یافت می شود. انتشار جغرافیایی آن از جنوب ایران تا
صحرای قره قوم ادامه دارد.
نسی از خانواده گندمیان (Gramineae) ، بوته ای مرتعی و خوشخوراک که بعنوان گیاهی سازگار، در نقاط
استیپی بیابانها و شنزارها ، اجتماعات گیاهی یکدست و وسیعی را بوجود می آورد.
در بسیاری از عرصه های بیابانی که چرای شدید انجام می گیرد.
فرصت
ظهور و ازدیاد این بوته مرتعی سلب می شود. در صورتی که مدتی این مراتع قرق شوند،
بخوبی گستره های رویشگاهی این گونه با ارزش آشکار خواهند شد.
دامنه انشتار نسی در ایران شامل
تمام بیابانهای لوت تا شمال دشت کویر ، بیابانهای مسیله و در شنزارهای نوار ریگ
بلند ، بعنوان گونه شاخص حضور دارند. نسی در خطوط همباران ١٠٠میلیمتر به بالا در
اقلیم خشک و نیمه خشک رشد طبیعی دراد.
اغلب در تمام خاکها اعم از
خاکهای سبک شنی ، لومی ، گچ دار و حتی خاکهای آهکی با نفوذ پذیری زیاد ، گسترش
دارد. این گیاه اغلب به همراه درمنه دشتی، نتر ، قیچ و ریش بز جوامع گیاهی گسترده
ای را تشکیل می دهند.
علت مقاومت آن نسبت به شرایط اقلیم خشک ، بواسطه وجود غلافی
از شن دانه اطراف ریشه های افشان گیاه می باشد که بوته را در درجه حرارتهای بالا (
مخصولا" در فصل تابستان) و در باربر کم آبی محافظت می کند.
اگرچه نسی یکی از نادر گونه های
مرتعی سازگار به عرصه های بیابانی محسوب می شود ولیکن تاکنون توسط دستگاههای اجرایی
کشور ، فعالیتی در جهت تکثیر و احیا آن در مراتع قشلاقی صورت نپذیرفته است.
![گیاه نسی]( "گیاه نسی")
![گیاه نسی]( "گیاه نسی")