نام علمی : Green
apple aphid
این شته ها در سراسر کشور و هر جا که
سیب کشت شود وجود دارد.
این آفت به برگ و نوک شاخه های نو رس،
جوانه ها ، حتی گل ها نیز خسارت می زند و باعث کم شدن محصول می گردد.
گیاهان میزبان آن شامل ؛
سیب ، گلابی ، به ، زا لزا لک ، و
ازگیل می باشد.
در نهال ستان ها و روی درختان جوان
خسارتش بسیار شدید است.
حمله شدید آن در باغ های بارده نیز به
فراوانی دیده می شود.
در درختان چه پیر و چه جوان پا جوش ها بیشتر در معرض حمله این
شته ها قرار دارند.
بر اثر تغذیه این حشره برگ های جوان
تغییر شکل می دهند. در این گونه پیچش برگ ها غالباً عرضی است ،به عبارتی کلی
تر برگ های جوان انتهایی بیشتر از همه در معرض حمله قرار دارند و بیشترین
خسارت را می بینند.
زیست شناسی :
سیکل زندگی این شته از نوع Holocyclic می باشد.
زمستان گذرانی به صورت تخم است . این
تخم ها معمولاً روی شاخه های یکساله گذاشته می شوند.
روی شاخه های سنین دیگر ممکن
است بتوان تخمی پیدا نمود .
زمان تفریخ تخم ها مصادف با باز شدن
جوانه هاست. فعالیت بهار این آفت شدید است و روی اعضاء فعال و جوان گیاهی به سرعت
به زنده زایی ادامه داده و مهمترین خسارت خود را در همان زمان وارد می آورد.
با بالا رفتن جمعیت ، بال دارهایی در
مجموعه شته ها ظاهر می شوند که انتشار آفت را به سایر درختان میزبان که در مجاورت
قرار دارند به عهده می گیرند.
این شته میزبان ثانوی برای تابستان
گذرانی ندارد، به عبارت دیگر تمام نسل های خود را روی درختان میوه سردسیری که
قبلاً اسامی آنها ارائه شد طی می نماید و اگر مشاهده می شود که در طول تابستان
جمعیت آن به شدت کاهش می یابد به علت مهاجرت به طرف میزبان های ثانوی نیست بلکه
این کاهش نتیجه اثر حرارت شدید محیطی ، ایجاد تغییراتی در شیره گیاهی و فعالیت
قابل توجه دشمنان طبیعی این شته می باشد.
از اوایل پاییز به بعد در جمعیت این
شته فزونی محسوسی در مقایسه با جمعیت تابستانی پدیدار می گردد.
افراد جنسی از اواخر مهر شروع به ظاهر
شدن می کنند و و تخم ریزی تقریباً بلافاصله آغاز می گردد.
تعداد نسل شته سبز سیب در سال بر حسب
شرایط آب و هوایی فرق کرده و معمولاً 15 تا 20 نسل در سال تولید می کند.این شته یک
میزبانه است.
کنترل شیمیایی :
اگر شته ها موجب پیچیدگی برگ شوند یا
تولید گال نمایند از سموم سیستمیک مانند ؛ اکسی دی متون متیل (متاسیستوکس ) و
تیومتون (اکاتین ) استفاده می شود ولی اگر موجب پیچیدگی نشوند از پریمیکارب
(پریمور) که یک شته کش اختصاصی است ، استفاده می شود.
برای مبارزه با شته های سبزی و جالیزی
از هپتنوفوس ( هوستاکوئیک ) استفاده می شود چون اثر سریع داشته ولی کم دوام است .
همچنین سموم پر دوام در اوایل فصل مصرف شود .
تیومتون ( اکاتین ) EC 60% یک در هزار
اکسی دیمتون متیل EC 25 % یک در هزار
مالاتیون EC 25% دو در هزار
پیریمیکارب ( پریمور )
Df 50% نیم در هزار
پیریمیکارب
WP 50% نیم در هزار
هپتنفوس EC 50 % یک در هزار
دیازینون EC 60 % یک در هزار