تترامترین

تترامترین  : Tetramethrine

نام تجارتی آن نئوپینامین است.

جرم ملكولی آن 331.42 دلتن فرمول مولكولی C1H25NO4 ، این سم توسط شركتهای سومیتومو، فیرفلید ساخته شد و اولین بار در سال 1965 معرفی شده است.

فرم خالص آن به صورت بلورهای بیرنگ، نقطه ذوب 80ـ60 درجه سانتیگراد (تكنیكال 90 درصد) نقطه جوش 190ـ185 درجه سانتیگراد در 0.13 میلی بار، فشار بخار 20 درجه سانتیگراد: 8ـ10*4.7 میلی بار در است. نسبت به اسیدها و بازهای قوی حساس است.

در انبار تا حرارت 50 درجه سانتیگراد پایدار می‌باشد. عملاً در آب نامحلول بوده ولی در استون 40 درصد، بنزن 50 درصد، تولوئن 40 درصد به خوبی حل می‌شود. اثر تماسی و ضربه‌ای خوبی دارد.

از این سم برای مبارزه با مگسها، پشه‌ها، زنبورها، در اماكن مسكونی و دامداریها استفاده می‌شود. مخلوط با پی‌پرونیل بوتوكساید نیز به صورت آئروسول مصرف می‌گردد. در بازار به صورت مایع در قوطیهای تحت فشار، امولسیون سطح كشندگی 50 درصد آن از طریق گوارشی برای موش صحرائی 5200 میلی‌گرم بر كیلوگرم وزن بدن است.

تغذیه سگها با 1250ـ2500 و 5000 میلی‌گرم در كیلوگرم وزن بدن در 13 هفته پس از تغذیه هیچگونه عارضه و علائم مسمومیت ایجاد نشده است. برای ماهیها مسموم كننده است. حد قابل تحمل آن برای ماهی كارپ 0.18 میلی‌گرم در لیتر در مدت 48 ساعت می‌باشد و برای زنبور عسل نیز سمی است.

احتمالاً مانند پیرترین طبیعی تجزیه می‌شود. در بدن حیوانات خونگرم در اثر متابولیسم به هیدروكسی سیكلوهگران دی كاربوكسی ماید تبدیل می‌شود. در حیوانات خونگرم 95 درصد آن در ظرف 5 روز از بدن دفع می‌شود.